Sjellje që na ndajnë më shumë sesa një oqean i ftohtë.

Ka  sjellje  qe  na  largojne  me  shume  se  mijra  kilometra,me  shume  sesa  nje  oqean  i  ftohtë. Kot  që  po  bertet  sepse  këmbët  e  mia  janë  “shurdhe”  dhe  sado  që  ta  ngresh  zerin  nuk  do  të  të  binden. Une  ndjek  rrugen  time  dhe  ndonjehere   mund  te  gaboj, por  edhe  pse  ulerimat  e  tua  jane  te  forta, nuk  do  arrish  ti  ngadalesosh  hapat  e  mi…do  tregosh  vetem  mungese  edukate. E  gjitha  kjo  e  thene  ndryshe; te  ngresh  zerin  nuk  do  te  jape  kush  te  drejte, madje  do  kesh  vetem  keqkuptime  dhe  do  humbesh  respektin  tim. Thuhet  qe  fjalet  jane  mjeti  kryesor  i  komunikimit, por  thuhet (dhe  mos  e  harro  kurre)  edhe  qe  sa  me  shume  e  ngre  zerin,  aq  me  shume  e  humbasin  vleren. Bertasim  sepse  eshte  nje  menyre  e  thjeshte  per  te  terhequr   vemendjen, por  ne  realitet  tregojme  vetem  qe  jemi  te  paafte  te  komunikojme  vertete.

Per  t’u  marre  vesh  me  njeri -tjetrin  vlejne  me  shumë  nje “faleminderit”, nje  “te  lutem”, nje  diskutim  domethenes  sesa  ulerima  qe  ja  “mbyllin  gojën”  çdo  lloj  arsyetimi. Mos  bertit: tregome, degjome, ki  durim  dhe  me  ndihmo  te  mesoj  nga  gabimet  e  mia. Duhet  te  mesojme  te  gjithe  me  njeri – tjterin  të  mos  na  mare  perpara   vrrulli   i  rrjedhes  se  ulerimave , si  te  ishim  ujqer. Nuk  jemi  si  kafshet, jemi  krijesa  racionale.

 Ata  qe  bertasin  po  kerkojne  te  na  sulmojne  me  armen  e  tyre  te  luftes; fjalen.

Mos  bertit, mos  me  sulmo, mos  i  perdor  fjalet  pa  i  peshuar. Ji  i  vetedijshem  qe  fjalet  nqse  nuk  filtrohen  nga  arsyeja, mund  te  helmojne  gjithe  marredhenien. Ki  kurajon  dhe  fol. Ki  parasysh  se  nqse  bertet  nuk  do  gjejme  dot  nje  pike  te  perbashket, sepse  une  nuk  bie  pre  e  lojes  tende. Mos  u  mundo  te  me  trembesh  me  te  bertitura, sepse  nuk  do  te  degjoj.Do  ja  mbath  nga  ulerimat  e  tua  si  te  mos  jesh  duke  folur  me  mua, sepse  nqse  do  te  me  flasesh, fillimisht  duhet  te  me  respektosh. Çelesi  i  respektit  eshte  aftesia  per  te  degjuar  dhe  pranuar  qe  jo  te  gjithe  njerezit  jane  ne  nje  mendje  me  ty….Dhe  ne  disa  raste, e  para  qe  nuk  e  mendon  njesoj  si  ty  jam  une.

Nuk  ka  menyre  me  te  mire  per  ta  respektuar  veten  sesa  te  injorosh  ata  qe  nuk  te  respektojne. Nqse  dikush  kerkon  vemendjen  tende  duhet  ta  meritoje, mos  ja  dhuro  ulerimave  te  nje  personi  çfardo !.

Nëse  nuk  di  te  komunikosh, nese  ndjen  qe  je  i  frustruar  dhe  se  inati  te  pushton   para  se  te  kesh  reflektuar  mbi  çfare  do  te  thuash, vere  veten  ne  vendin  tim.Ndoshta  keshtu  do  te  me  kuptosh  dhe  nuk  do  bertasesh. Nqse  nuk  di  si  t’ja  besh, te  jap  une  nje  keshille: dramat, emertimet, sharjet, frazat  e  gateshme ;”do  behet  si  them  une” dhe “une  kam  gjithmone  te  drejte” nuk  jane  aspak  te  mira  per  nje  marrdhenie. Dhe  nuk  te  ndihmon  as  te  besh  sikur  çdo  gje  shkon  vaj  dhe  pastaj  te  fillosh  e  te  ankohesh  per  çdo  gje  qe  te  shqeteson. Mos  prit  me  dite  te  tera  dhe  pastaj  te  bertasesh . Flasim  tani, me  meso, ndaj  me  mua  çdo  gje  qe  te  ka  shqetesuar, sepse  keshtu  mund  te  kuptojme  sebashku  nese  ka  nje  zgjidhje  problem  yne… i  yni  sepse  eshte  i  te  dyve. Nëse  jemi  në  udhëkryq, do  të  ishte  më  mirë  që  secili  të  marre  rrugën  e  vet, në  vend  që  të  përdore  britmat  për  të  shprehur  dhimbjen . Mos  bërtit  sepse  keshtu   nuk  do  të  mësojmë  asgjë. Mos  më  bërtisni  nëse  më  çmoni  ose  më  doni.

Nqse  do  te  me  mesosh  diçka, ji  nje  shembull  per  mua.Mos  me  trego  se  çfare  ben  per  mua, mos  bej  viktimen  apo  rolin  e  atij  qe  vuan  per  mua. Ji  nje  shembull  jo  nje  provokator. Nëse  kërkoni  diçka, është  më  mirë  që  të  jetë  diçka  që  bëni  vetë  dhe  ta  kërkoni  atë  në  një  mënyrë  të  sjellshme. Kujtoni  se  merr  ai  qe  pranon  te  jape, jo  ai   qe  pretendon  pa  demostruar  asgje. Kujtoni se  të  gjithë  gabojmë, se  nuk  jemi  të  përsosur …por  që  gjithashtu  mund  të  mësojmë, kuptojmë  dhe  ndërtojmë  diçka  rreth  nesh. Më  fol  per  frikerat  e  tua , hapma  zemrën  tende,  më  lejoni  t’ju  kuptoj,  ne  menyre  qe  te  mund  të  zëvendësojmë  britmat  me; “ju lutem”.

Le  te  mësojmë  së  bashku, le  ta  njohim  njëri – tjetrin,  mos  përpiqemi  të  ndryshojmë  njëri – tjetrin: përpiqemi  të  jemi  keta  qe  jemi,  por  në  një  mënyrë  më  të  sjellshme. Mos  bërtisni  kur  nuk  ju  pëlqen  ajo  që  bëj, sepse  nëse  më  doni  duhet  të  me  pranoni  kjo  që  jam. Mos  u  mundoni  të  më  ndryshoni  duke  bërtitur, sepse  vetem  do  te  më  lëndoni. Mos  me  bërtisni, sepse  këmbët  e  mia  janë  të  shurdhëta … dhe  sado  që  mund  ta  ngrini  zërin,  nuk  vendosni  dot  se  nga  do të  shkojnë….

(psikologjia per te gjithe)                                                                           17/tetor/2018