Tel : 0696003300
Email : [email protected]
Pajtohu me përbindëshin brënda teje !
“ Ashtu si sillemi me të tjerët , ashtu do të sillen edhe ata me ne. “. Dikush thoshte : “ trajtojini njerëzit ashtu si janë dhe ashtu do të mbeten, trajtojini ashtu si do të donit të ishin dhe ashtu do të bëhen “. Dhe me te vertete eshte e veshtire te mendosh qe kur i drejtohemi dikujt ne bisede me inat , armiqesi, dhe ligësi ai te qendrojë një person i bute dhe i dashur . Menyra me e mire per te trajtuar te tjeret , eshte te japim ne te paret shembullin tone duke u munduar ti njohim nevojat e tjetrit me zemër te hapur , kurioz dhe te vemendeshem.
“ Ishte nje here nje mbret i mençur dhe kurioz . Mbreti e donte shume natyren dhe sapo i jepej mundesia largohej nga keshtjellta per te shetitur ne natyre . Nje dite gjatë kohës që po shëtiste ne pyll , nje perbindësh i vogel shkoi te trokase ne porten e keshtjelles se tij. – nje nga rojet e pa dhe ju drejtua; – ej ti përbindësh shemtaraq çfare ben ketu ? – nuk meriton te rrish ne pallatin e mbretit,.. ik , ik zhduku nga ky vend ! – Pas çdo fjale te mbushur me mllef , inat e ligesi , Përbindëshi zmadhohej çdo here e me shume . U zmadhua aq shume saqe vetem me nje te prekur arriti ta shtyje tutje rojen dhe te rrezoje porten e keshtjelles . Hyri ne pallatin mbreteror dhe rojet e tjera i vrapuan duke e sharë. – Ej përbindësh i shëmtuar , që qelbesh erë , çfarë bën ketu brenda , largohu sa me shpejt ! Pas çdo fjale te keqe Përbindëshi zmadhohej e zmadhohej akoma dhe me shume . Tashme me permasa gjigande arriti te lirohet dhe nga rojet e tjere, vrapoi ne katin e siperm , shkoi e u ul ne fronin e mbretit dhe mori ne kontrroll gjithe pallatin mbreteror.
Njeriu me i afert i mbretit e pa gjithe skenen nga larg . Mendoi se duhet te vinte menjehere ne dijeni mbretin dhe vrapoi drejt pyllit . – Mbreti im, mbret im.. ka ndodhur nje gje e tmerrshme ; – nje përbindësh gjigand ka zene fronin dhe ka mare ne kontrroll keshtjellen. – Mbreti ishte nje njeri shume i mençur. – mori fryme thelle dhe tha : mire pra , me shpjer te ai . – Mbreti u kthye menjehere ne pallatin e tij dhe vuri re porten e thyer te keshtjelles… u ngjit ne dhomen e fronit dhe takoi përbindëshin . – I zgjati doren dhe i tha ; miresekeardhur … gezohem qe ju shoh,.. si je ?…pas çdo fjale te bute , mikepritese e te sjellshme , përbindëshi filloi te zvogelohej gjithnje e me shume. – Përbindësh.. e di qe nuk ke nje ere shume te mire dhe ndoshta duhet te besh nje banjo ne vasken time. – Ejani ndihmojeni përbindëshin te lahet !… Përbindëshi vazhdonte te shfryhej e te zvogelohej pas çdo fjale te sjellshme . Ne fund mbreti i tha: – e di çke ?- mund te rrish ketu sa te duash…pas kesaj fjale Përbindëshi u zhduk krejtesisht.
Shumë i bukur shembulli i mbretit te zgjuar që dinte te sillej me perbindeshin , por morali i dyte , ndoshta me i thelle dhe me i rendesishem na çon ne ato situata kur mbajme nje lidhje me përbindëshin që ndodhet brënda nesh ; inatin , negativitetin , trishtimin dhe gjithe emocionet tona jo te mira . Sa here duam te luftojme kunder tyre , ti largojme ti zhdukim . Nuk i deshirojmë sepse mendojmë se nuk na përkasin….por rezultati eshte se sa me shume mundohemi ti luftojme aq me shume rriten dhe forcohen. Nga ana tjeter shpesh vetem duke u munduar t’ju afrohemi emocioneve tona bezdisese me miresi , kuriozitet dhe pranueshmeri do te mundim ti kuptojme me mire dhe do te mund ti “thermojme” dhe ti largojme. Dhe vetem kur kemi tendencen të afrohemi , të prekim dhe te pajtohemi me kete pjese te erret tonen mund te zbulojme qe ky përbindësh nuk do te jete me i tillë.
(tregime terapeutike) 1/prill/2018