E pamundur të mos gabojmë kurrë në jetë !

Të  falësh  dikë  që  ka  gabuar  dhe  të  mundohesh  ta  ndihmosh  të  ndryshojë  nuk  është  e  lehtë  sepse  kërkon  jo  vetëm  sakrificë  por  edhe  një  besim  të  madh  te  vetja.

Nje  mjeshter  i  famshem  Zen , jetoi  per  vite  me  rradhe  si  heremit  dhe  kur  me  ne  fund  arriti  “ndriçimin”,  refuzoi  nje  pozicion  shume  te  nderuar  brenda  Manastirit  dhe  zgjodhi  te  vazhdonte  te  ndihmonte  ne  kuzhine. Megjithate  fama  e  mençurise  se  tij  ishte  aq  e  madhe  saqë  vinin  nxënës  nga  gjithe  Japonia  per  ta  degjuar. Tregojne  se  gjatë  javeve  te  meditimit  nje  nga  nxenesit  u  kap  duke  vjedhur. Te  riun  e  denoncuan  te  mjeshtri , por  ai  nuk  i  dha  rendesi. Disa  dite  me  vone  i  riu  perseriti  te  njejtin  gjest , por  edhe  kesaj  here  mjeshtri  e  injoroi  si  ngjarje . Kjo  situate  beri  qe  nxenesit  e  tjere  te  zemeroheshin  dhe  te  shkruanin  nje  peticion  ku  kerkonin  largimin  e  hajdutit  nga  manastiri  sepse  ai  nuk  ishte  i  denje  per  te  qendruar  aty. Nqse  mjeshtri  Zen  nuk  do  ta  dëbonte  atehere , nxenesit   do  te  largoheshin  te  gjithë  nga  manastiri.

Pasi  mjeshtri  e  lexoi  peticionin,  i  mblodhi  te  gjithe  nxenesit  e  tij  dhe  ju  tha: – jeni  njerez  te  mençur. E  njihni  mirë  ndryshimin  mes  te  drejtes  dhe  te  gabuares. Mund  te  shkoni  ne  nje  manastir  tjeter  per  te  vazhduar  mesimet  nqse  deshironi , por  ky  djalosh  i  mjere  nuk  di  te  dalloje  ndryshimin  mes  te  mires  dhe  te  keqes. Kush  do  t’ja  mesoje  nqse  nuk  e  bej  une  ? Do  ta  mbaj  afer  vetes  derisa  ta  mesoje. –  Ne  ate  moment  nje  çurg  lotesh  vershoi  ne  fytyren  e  djaloshit  qe  kishte  vjedhur.  Deshira  per  te  vjedhur  ju  zhduk  menjehere…

Ndonjehere  nje  histori  e  thjeshte  mund  te  na  mesoje  shume  me  teper  sesa  nje  liber  filozofie. Fuqia  e  madhe  e  historive  qendron  te  fakti  qe  ato  arrijnë  ti  kapercejne  barrierat  e  racionaliteit  dhe  prekin  “telat  emocional “ qe  jane  pikerisht  pjesa  sensibile  qe  gjeneron  njohje  me  te  thelle . Mjeshtri  na  tregon  se  me  sa  lehtesi  ja  kthejme  shpinen  personave  qe  gabojne ,  atyre  qe  nuk  jane  ne  nje  mendje  me  ne , apo  qe  sillen  ne  kundershtim  me  vlerat  tona. Ne  vend  qe  te  ndertojme  nje  ure  komunikimi  me  ta , preferojme  ti  etiketojme  si  persona  “te  këqinj”  dhe  ju  rrimë  larg.

Sigurisht  qe  nuk  po  themi  ta  aprovojme  nje  sjellje  negative . Pa  dyshim  qe  shoqeria  duhet  te  kete  një  rend  dhe  ka  rregulla  dhe  ndeshkime  per  ata  qe  nuk  e  respektojne  ate . Nga  ana  tjeter  per  te  ruajtur  ekuilibrin  tone  emocional  shpesh  na  duhet  te  largohemi  nga  disa  tipa  personash. Megjithate  le  te  mos  nxitojme  ne  gjykimet  tona  e  te  mesojme  te  falim ,  te  tolerojme   dhe  ndihmojme   ata  persona  qe  nuk  jane  te  zotet  te  mposhtin  nxitjet  dhe  sjelljet  negative.

( psikologjia  për  të  gjithë)                                                                    23/shkurt/2018